De drap der ellende word gecreëerd door duivels vervrommelde kudde gedrag wat ik niet voor ogen kan houden.

De tyfes des onheils in ons prachtig universum verpakt in zeer kleine geesten, maar dan wel in leefden individuen die nog minder zijn dan beesten.

Het gif wat corrosief is, en gaten in onze huid brand, in welke achterlijk leven zijn deze wezens in ons prachtige universum beland.

Ontsporigheid is samen gekomen in een box, omdat de zessen van de dobbelstenen ons heeft voorgebracht puur uit mazzel. Waarom zal men niet gewoon een grijze middenweg kiezen om problemen in te zien, en niet met de kudde mee gaat: Daarom ben ik ook van mening, daarom is er haat.

Vieze politieke spelletjes. Gerommel in ons systeem. De machtigen die ons koppijn bezorgen, met de zin van samen een. Wederom farmaceuten die pilletjes verplicht in monden stoppen van mensen die volkomen onschuldig zijn en niet met de meute mee willen lopen. Het energieke brein vergif, zwart wit denken, maakt de mensheid tot een insecten plaag. Daarom ook onze politieke rechtse koppen in De haag!
De enige gekken die een antipsychotica middel voorgeschreven moeten hebben zijn die ellendelingen die met opzet ons systeem vernaggelen door hen kuddegedrag dit zonder enig smacht.

Stop deze duivel die wil dat we samen met de kudde mee lopen: Ik blijf hopen. Ik blijf dromen.

Voor de rest succes met afbreken van ons morele wereld. De schim der immorele, zullen dit prachtige leven blijven vervelen.

Negatief Cynisch met een kleurrijke vredige ondertoon

Ver, ver weg van ons bestaan is er universum die natuurwetten kent die men niet kan voorstellen. Ergens op een Planeet in dat universum leeft een beschaving zonder eigen gecreëerde werkelijkheid en/of geloof die onderdrukt, deze mensen geloven in de vrij wil en leven niet in een automaat paradox waar denkbeeldig muntjes in worden gegooid. In deze wereld is alles fantastisch mooi met allerlei kleuren die de regenboog nog niet heeft. In deze wereld zijn gebouwen net als transistoren in een microchip die heel kleurrijk zijn: Elk raampje en verdieping heeft een andere kleur, maar ook andere huizen zien er pracht en praal uit met goud versierde kunstwerkjes er in, gevels die glinsteren als een diamant, en alle kleuren hebben uit het kleurenspectrum. De huizen zien er abstract en een figuratief uit, de huizen lijken wel kunstwerkjes die mooi zijn geschilderd. De straten hebben alle kleuren van de regenboog, en de tekeningen op de straat verbeelden kunstwerken, auto’s zijn er heel vrolijk en kleurrijk uit met ieder auto zijn eigen fantasie verbeeld. Ook de natuur kent zijn eigen flora fauna die er heel bizar mooi uit ziet: Als ik daar zal lopen dan lijkt het wel of ik door de poorten van de hemel ben ergens in een wereld waar vrolijkheid, kleurblijheid, en inspiratievolle gedachten worden aangewakkerd. De geuren in deze natuur wereld ruiken erg prettig, en de geluiden die de natuur te wegen brengt is een ware symfonie van Beethoven of Mozart. 
In deze wereld bol ziet alles er uit als een kunstwerk maar wel zo danig gemaakt dat het een thema is van elektronische onderdelen: Want alles ziet er heel technisch, wiskundig en ingewikkeld uit.

Op een vrolijk dag liep ik naar buiten, alle wezens zijn er prachtig uit, en de mensen wezens zagen er heel kunstig uit met verschillende uiterlijkheden en kleding die inspiratievol er uit zien. In elektrotechniek wereld gebeuren er veel dingen die de mensheid in ons universum niet kunnen voorstellen. Een wandeling maken in deze wereld is voor mij een verademing, niks geen grijs, grauw en negativiteit maar een euforie van gelukzaligheid die zich voortbeweegt in een wereld die mij het gevoel geeft als een psychedelische trip vol met liefde, en kunstzinnigheid!!

𝓖𝓮𝓭𝓲𝓬𝓱𝓽: 𝓔𝓮𝓷 𝓰𝓻𝓸𝓸𝓽 𝓔𝓰𝓸 𝓲𝓼 𝓴𝔀𝓮𝓽𝓼𝓫𝓪𝓪𝓻

Het leven is ontstaan uit het niets, een moleculaire stofwolk creëert pracht en praal die het leven maakt zo als wij zijn: allemaal.

Diep in space is een klein kwetsbaar wereldbolletje met veel ego: ego die de mens als bestaan’s-individu heeft ontwikkeld: zoals een schrikdraad tegenstrijdig de hogere bewustzijnsvormen prikkelt.

We moeten stoppen met het willen naar meer. Denk altijd aan het ontstaan van een ster: zo vindt je liefde in de kleinste dingen die oh zo dichtbij lijken maar toch oh, zo ver.

De tijd zal het leren, ach waarom: de tijd zal het nooit leren want dat is zo kostbaar in het leven. Ik herinner mij toen ik een kind was, zo onvolmaakt maar toch zo puur en oprecht zonder oneindig ego gevecht.

Ik leefde dicht bij de sterren en ervoer het leven zo intens: van de kleinste dingetjes zoals buizen, en wc potten, knikkers, en een gratis wandeling in het universum van geluk: mijn dagen konden die tijd echt nier meer stuk.

Ik keek in die ene bruin knikker zonder enig gedachte, en ik leefde in het nu: de nu die niet meer bestaat, ter, wel ik dingen bleef zonder enig daad.

Met de jaren ervaringen weet ik dat het Ego bestaat: maar helaas wel met en daad.

Vervuild in het leven mag ik dromen om en ster te zij die ontstaat uit een moleculaire stofwolk. Maar met mijn neppe wijsheid kan ik vertellen dat het leven draait om even naar de denkbeeldig god te bellen.

“Ook bent u als volwassen mens zijn geprikkeld: het leven als echt aanzien op deze wereld lijkt makkelijk maar is ontiegelijk ingewikkeld.

Wat simpel is, kan heel moeilijk zijn: de enige kwetsbaarheid in ons universum!!

 

2 minuten in het leven wat stelt dat voor.

 

Telkens als het 4 mei is en de tijd springt op precies 20:00 dan is er plotseling stilte, en dan bedoel ik stilt in mijn eigen bestaan, want wat voor gedachten zweven in hoofden van de vele normale burgers die wel echt stil staan bij de dodenherdenking? Ik kan mij moeilijk een beeld schetsen omdat dat pure schaamte en vreemde emoties bij mij kan oproepen: Wat moet ik daar nou in hemelsnaam mee!. Ik heb fatsoen in mijn donder om wel 2 minuten stil te zijn omdat mijn vriendin er wel wat mee doet. 
Het voelt een beetje ongepast voor mij zelf om verplicht helemaal niks te doen, ik cijfer mij als het ware als individu helemaal weg. De dodenherdenking is goed, maar de vrijheid die de mensen hebben in hun leven strookt niet de vrijheid in mijn belevenis. Voor mij is vrijheid een open-wereld waar ik lekker mijn fantasie kan botvieren net zoals in simgames of minecraft simulator achtige werelden. Ik creëer een eigen belevenis waar ik mijn eigen slingers in kan ophangen. Ik ben de god voor mij zelf en bepaal zelf wel welke kant ik op wil in mijn leven, dat is de vrijheid die ik ken.

Maar wat is de vrijheid van de normale mens?. Normen en waarden. Vrijheid van meningsuiting? Dat we alles goed voor elkaar hebben waardoor er geen echte wereldoorlog zal komen?. Op zich mag er nooit echte oorlog komen, en leven we nu zoals we nu kunnen leven: Daar ben ik het zeker mee eens!

Maar elke tijd kent zijn eigen ellende!

“Nu we alles zo goed voor elkaar hebben missen we de dagelijks natuur die we als mensheid diep van binnen nodig hebben: Juist omdat er geen ellende is in deze moderne westerse samenleving veroorzaken wij als mens een eigen ellende in ons zelf. Het zal nooit een fysieke wereldoorlog worden, maar we vreten ons van binnen wel op met de vervolgen dat we constant boos en ellendig voelen diep van binnen, omdat wij ons zelf niet meer zijn!”

“Er is eten in overvloed waardoor we ons ziek kunnen vreten. We moeten hyper sociaal zijn want anders worden we eenzaam. Alles draait op volle toeren met vervolg meer drukte en stress. We smachten naar meer, en ons ego moet gestreeld worden waardoor we niet ons ware zelf kunnen zijn!”

“Daartegenover staat wel dat we mindfulness kunnen leven: Tja het mag wat kosten. We kunnen (Overdreven) op dieet gaan, ach ja weer een verkeerde omdraai. De stress kunnen temperen met medicatie, ping, ping voor de farmaceutische industrie. Of misschien kunnen we de hoogst mogelijke opleiding halen, maar wat moet er terecht komen voor mensen die niet zo’n opleiding kunnen volgen?”

“Zo kan ik wel tig ellendige dingen opnoemen waar men last van kan krijgen: Maar het is wel een hele stille vorm. Juist dat maakt de grote bazen in onze wereld zo oppermachtig waardoor we steeds meer geld over de balk moeten gooien, om misschien te leven zoals jij dat wilt”

“Tja er zijn compromissen, maar het houdt een keertje op, want er moeten steeds meer monden gevoed worden. De wereld zal alsmaar drukker worden omdat de mensheid in zich in grote getalen kan voorplanten. Er moeten hightech computer ontwikkelingen plaats vinden om alsnog oplossingen te zoeken om de mensheid staande te houden of zelf langer in leven te houden!”

“We vernietigen onze natuur, we vreten alles kapot. Vele diersoorten worden met uitsterven bedreigd, en alles zal uitputten tot een dooie droge vlakte omdat we de aarde opwarmen!”

Er wordt niet gedacht over ons huidige ellendige toestand die veel minder te begrijpen valt en niet direct op het oog te zien is! “Maar we blijven hopen dat we nooit meer de nare oorlog zullen mee maken met vele doden tot vervolg”

Maar ‘Ja’ wat er komen gaat, is wel ver weg van ons bed show, is dat de mens toch wel zijn ondergang zal proeven!

Vandaar dat ik niet zo veel heb met de dodenherdenking op 4mei. Het is en blijft een fatsoensnorm om een beetje aan te passen en rekening te houden met andere mensen die het wel fijn vinden. Maar als ik er zelf voor kon kiezen dan hoeft het niet voor mij, bovendien is het voor mij geen meerwaarde in de huidige zin, in dit moderne leven.

 

Gedicht: Het mooie Atelier.

Fietsend beweeg ik mij voort op een kleurrijk pad ver weg naar een andere habitat.

Geen habitat in een prachtig natuurgebied, maar wel in een prachtig kunstgebied waar ik als levend organisme voortbeweeg om kleurrijk beeldvormingen te creëren, als een zogenaamd meester die elke dag alle minuut kan leren.
Het is niet de perfecte plek voor mij die ik in mijn fantasie heb, maar in de werkelijkheid dij wij als mens kennen is het een plek waar diamanten kunnen glinsteren?!
“De wegen in dit geluk voelt voor mij een als een glinsterende pad onder mij voeten, elke voetstap in dit kleurrijk gebied creëert mooie muziek”

Het is een plek waar het verleden nooit slijt maar ik heb ook geen spijt, geen spijt van het feit dat het een andere wereld is geworden waar ik aanwezig mag zijn: Een wereld waar lijnrechte creativiteit meester is die nog wel eens vreemde bochten kan maken om zo doende verborgen kunstenaars te ontspruiten!

De wereld in deze werkplek heeft een minimaal karakter met verborgen schoonheden. Maar dat maakt het deze werkwereld zo interessant want diep van binnen weet ik het zeker: AtelierZ blijft voor mij altijd atelier artistiek.

Eerste blogbericht

Welkom op mijn Kunstzinnige blog pagina, deze simpele blog heb ik gemaakt omdat mijn vorige Webpagina’s verwijderd zijn van internet. Ik hoop bij deze dat u deze website leuk zal vinden, ik probeer dan ook mijn site Uptodate te houden om nieuwe berichten of plaatjes te posten wat gaat over mijn leven en kunstzinnige en een warrige emotioneel  bestaan.